Εδώ και μέρες, ακούω, διαβάζω όλα αυτά που λένε για τις μάσκες.
Εγώ δεν είμαι αρμόδια για να σου πω για τη χρήση η την μη χρήση της μάσκας. Μπορώ όμως να σου πω για ό,τι έζησα εγώ, το παιδί μου, η οικογένεια μου για δύο χρόνια περίπου. Έχω δει παιδάκια 2 ετών, 6 ετών, 14 ετών, να φορούν τη μάσκα αδιαμαρτύρητα. Εμείς οι γονείς τη φορούσαμε ακόμα και όταν κοιμόμαστε αγκαλιά με το παιδί μας, πολλές φορές, γιατί ξέραμε ότι και η πιο αθώα ιωσούλα, μπορούσε να ήτανε μοιραία για τα παιδιά μας.
Ήμουνα υπεύθυνη όχι μόνο για το δικό μου παιδί αλλά και για όλα τα άλλα παιδιά. Θέλω να σου πω ότι όντως δεν είχα οξυγόνο και μου κοβόταν η αναπνοή, ΌΧΙ όμως από τη μάσκα αλλά από το φόβο μου μην πάθει κάτι το παιδί μου, το σπλάχνο μου. Η μάσκα ήταν ένα με το πρόσωπο μου, δεν την έβγαζα ακόμα και όταν είχα πληγές πίσω από τα αυτιά μου γιατί το ανοσοποιητικό του παιδιού μου ήταν ανύπαρκτο. Πονούσα όταν έβλεπα τον κούκλο γιο μου να κρύβει το υπέροχο χαμόγελο πίσω από τη μάσκα αλλά ευτυχώς η μάσκα δεν έκρυβε τα υπέροχα λαμπερά καταπράσινα μάτια του.
Δεν θα σου πω αν θα στείλεις με μάσκα η χωρίς μάσκα το παιδί σου σχολείο. Θα σου πω όμως ότι κάποιο παιδάκι θα πάει με μάσκα στο σχολείο, γιατί είναι ίσως, η μόνη του προφύλαξη. Γι’αυτό εσύ που ζήτησες από το παιδί σου ότι για κάθε μάσκα που θα σου φέρνει στο σπίτι θα του δίνεις μια σοκολάτα, αφού την έχει πάρει από άλλο παιδάκι, εκτός από ανόητος είσαι και δολοφόνος.
Και εσύ βλάκα που τη μάσκα τη λες φίμωτρο, μάθε ότι για κάποια παιδιά η μάσκα είναι η ελευθερία του για να βγει έξω. Φίμωτρα βάζουν στα ζώα και δεν σου επιτρέπω να προσβάλεις τα παιδιά που πρέπει να πάνε με μάσκα στο σχολείο. Σε εσένα που ίσως βιαστείς να πεις ότι δεν είναι το ίδιο, ο λόγος που φορούσε μάσκα το παιδί μου με αυτό που σου ζητάνε τώρα, σκέψου και πίστεψέ με θα βρεις πολλά κοινά.
Όταν είσαι γονιός, όλοι έχουμε το ίδιο κοινό, να έχουμε γερά και ευτυχισμένα παιδιά. Ένα από αυτά είναι ότι θέλεις να πάει γερό στο σχολείο και εγώ ήθελα να γυρίσει πίσω στην αγκαλιά μου ευτυχισμένο γιατί είχε λαχτάρα για να ζήσει, γι’ αυτό έπρεπε να φορά τη μασκούλα του. Μακάρι να γινόταν να ανταλλάξουμε και αντί για όλα τα παιδιά του κόσμου να γινόταν να φοράω μια ζωή μάσκα, με μόνο αντάλλαγμα να είχα το παιδί μου αγκαλιά η έστω να το πήγαινα μια φορά ακόμα σχολείο.
Γι’ αυτό σε παρακαλώ, αυτές τις λίγες και όμορφες αναμνήσεις που έχω από το σχολείο του παιδιού μου, μην τις μαυρίσεις και μην με πληγώνεις και το λέω και σε σένα που με ξέρεις που ήξερες το παιδί μου. Καμία μάσκα δεν σου στερεί την ελευθερία.
Αντίθετα η άγνοια και ο μη σεβασμός σκοτώνει.
Της Πόπης Παρασκευά
You actually make it seem really easy along with your presentation however I
to find this topic to be really one thing
that I think I’d never understand. It kind of feels too complicated and extremely large
for me. I’m having a look forward for your subsequent publish, I’ll try to get the cling of
it!